Odkąd zacząłem prowadzić blog na temat poprawności językowej, wszędzie widzę blendy… tzn. błędy językowe. To silniejsze ode mnie. Czytając wszelkiego rodzaju instrukcje, opisy czy składy produktów codziennego użytku, automatycznie włącza mi się tryb BŁĘDOSKANERA! Pewnie zastanawiacie się, skąd się wziął tytuł tego artykułu: BÓJCZY… czy takie słowo w ogóle istnieje? Pytanie jest zasadne, albowiem na jednym ze środków czyszcząco –...

Dzień dobry! / Dobry wieczór! Nasz blog czytany jest o wszystkich porach dnia i nocy, w każdej części świata, zatem takie podwójne przywitanie wydaje się zasadne. Przejdźmy jednak do tematu tego wpisu: Jak napisać poprawnie to słowo: nieopodal, nie opodal, opodal? I jaką częścią mowy ono jest?   Dla tych z Was, którzy szukają szybkiej odpowiedzi, wyjaśniam: wszystkie trzy formy są poprawne i – paradoksalnie – wszystkie trzy...

Z partykułą jest, jak z jeżem… Wiemy, że istnieje, lecz spoufalać się z nim zbyt blisko nie chcemy. Miałem w szkole podstawowej fantastyczną polonistkę, która zaszczepiła w moim sercu miłość do języka, do humanizmu, do polszczyzny, do zdobywania wiedzy… Na lekcjach z gramatyki zwykła była mawiać przekornie w ten sposób: “Jeśli nie wiadomo, jaką częścią mowy jest dane słowo, na pewno jest ono partykułą.” Partykuła, jako...

Dziś będzie na wesoło! 😀 😀 🙂 🙂 A pytanie dnia brzmi: Czy “cha, cha” – “ha, ha” – “chi, chi” – “hi, hi” piszemy przez “ch”, czy przez “h”?   Zanim ustalimy poprawność, zacznijmy od zdefiniowania, czym są wspomniane powyżej wyrazy “cha”, “ha”, “chi”, “hi”. Są one zarówno: wyrażeniami wykrzyknikowymi...

Bardzo często spotykam w źródłach pisanych błędne użycie partykuły także. Słowo także nagminnie mylone jest z połączeniem przysłówka tak i spójnika że = tak że (pisane rozdzielnie). Poniżej przytaczam jeden z wielu autentycznych przykładów błędnego użycia słowa także. Zapamiętałem poniższe zdanie, bo zostało opublikowane w Internecie przez ukochane kino z mojego rodzinnego miasta, z lat dzieciństwa. Tekst brzmi tak: “Za kilka chwil...

Do dziś pamiętam spór z moją polonistką z czasów liceum, po pierwszym dyktandzie ortograficznym na początku pierwszej klasy. Poszło o zagranicę właśnie. Napisałem wówczas, w moim mniemaniu poprawnie, połączenie wyrazowe “(…) w kraju i za granicą (…)” rozdzielnie, za co odjęto mi punkty i otrzymałem ocenę 4, zamiast 5. Szóstek wówczas jeszcze nie było 🙁 Po burzliwych dyskusjach z nauczycielką, podpartych przeze mnie...